FREEEEEE AT LAST!

Nou de laatste dag quarantaine was gewoon een beetje spannend omdat we nu echt gingen beginnen aan ons avontuur!
We hadden donderdag alles al gepakt en waren helemaal klaar voor vertrek. 's Ochtends de laatste keer health check van veteran nurse Josefina die veel te lang bleef kletsen en samen een boek wil schrijven over onze ervaringen als verpleegkundige (TOP idee) waren we goedgekeurd en kregen we onze vrijbrief. En raad eens..? NIKS geen corona! Na een lunch [oh nee die krijgen jullie toch niet meer, nou stik dan maar in die halfgare fish&chips van je] kwam Uber Japindr na 3 rondjes tot de conclusie dat hij zich inderdaad moest melden bij security, en toen kregen we het verlossende telefoontje van de receptie: YOUR RIDE IS HERE, YOU ARE FREE TO LEAVE!!! We kregen van de soldaat ons certificaat dat we onze 2 weken braaf hadden uitgezeten en covid-vrij het land in mochten en toen was het nog even passen en meten om al onze zooi in een prius te proppen. Binnen een kwartier stonden we downtown Auckland voor ons appartement waar we heel makkelijk naar binnen konden dankzij de goede instructies van onze air bnb hosts. Prima praktisch en met 2 slaapkamers, dus ook eindelijk wat privacy na 2 weken in dat muffe hok met z'n 3en :D We hebben heerlijk door de stad geslenterd, Hokey Pokey ijsjes gegeten (citaat Jake:' levensverrijking') en bij de haven gekeken waar onze whale watching tour de volgende dag zou vertrekken, boodschappen gedaan en ons werkelijk bejaard en imbeciel gevoeld bij de zelfscan checkout waar een meewarig kijkende moddervette tiener met cartoon wenkbrauwen ons hielp het tot een goed einde te brengen. (ja ze moest 4x terugkomen en had al bij de 3e keer door dat ze ons in de gaten moest houden omdat we het allemaal niet snapten-zucht) .. We kregen bericht dat onze tour gecancelled was omdat er motorproblemen waren, dus gingen we op zoek naar een alternatieve bestemming! Na die 2 weken in de isoleer zijn we vrij goed geworden in het doorslikken van die dikke Frankfurters dus we dachten ach, jammer, wat zullen we dan eens gaan doen? Prima wel! Hopelijk kunnen we op deze lessen in omgaan met teleurstellingen een poosje teren! We meldden ons vanochtend om 10u bij Pier 4 van het prachtige Ferry-building voor onze boottocht naar Rangitoto Island, een oude vulkaan. Er wordt enorm serieus gedaan over het pest-vrij houden van die eilandjes dus je moet je schoenen schoonmaken en je mag niks meenemen at niet goed geseald is om te voorkomen dat je ongewenste bezoekertjes of parasieten of zo meeneemt. Ratten en marters dat soort beesten zijn voor een groot deel verantwoordelijk voor de teruggelopen stand van de native bird species. Er zijn nu overal projecten bezig om dat tegen te gaan. Het was prachtig om Auckland met zijn moderne skyline en overheersende Skytower kleiner te zien worden terwijl we omringd werden door blauwgroen water en groene eilandjes. Na een half uur varen kwamen we bij de werf aan. Er is verder niets daar behalve een paar baches. Een bach is echt een kiwi begrip voor een simpel vakantiehuis. Wij kozen voor de summit track van ongeveer een uur. Het hele eiland bestaat uit lava in verschillende fasen van uitbarsting. Fascinerend. Je loopt echt over de golven van gestolde lava, de puinbrokken en kleinere stenen en dan gruis. Daarna wordt het zwart, dan weer rood poeder. Beneden waren er ook lava velden zonder begroeiing, maar veelal toch dicht begroeide bossige stukken. Van dat heerlijke beetje jungle achtige met kleine paadjes door allerlei bomen en struiken die ik niet of niet meer ken, en overal vogelzang! We hebben Tui, fantails, whiteheads en saddlebacks gezien, en ik denk ook een red crowned parakeet maar daarvoor durf ik mn hand niet in t vuur te steken! Halverwege had Jake t effe helemaal gehad met dat achterlijke gewandel want daar word je toch harstikke moe van en waarom zou iemand dit in godsnaam willen zucht steun klaag jammer. Maar na veel positieve stimulans en een uitbrander herpakte hij zich geweldig en huppelde als een berggeit de rest van de vulkaan op! Met een magistraal 365 graden uitzicht op Auckland en de Hauraki Gulf hebben we onze kleffe sandwiches gegeten en zijn toen weer naar beneden gelopen! Daar hebben we even lekker in de schaduw uitgerust en namen toen de boot weer die ons eind van de middag weer in het centrum afzette! We hebben Korean BBQ gegeten, een gasbrander met een stuk alu folie op een plastic doorgezakte tafel , en binnen schalen vol met... tsja.. vlees..? En vis, kip, ik ben vrij zeker van de inktvis, allerlei pepersauzen en gefermenteerde goedjes, bakken ui en sla. We keken maar af van onze Koreaanse buren die vanalles op die gourmet schaal gooiden, het overgoten met een saus en dan in een slablad wikkelden en op uiterst ongeneneerde wijze in hun mond propten en smakkend en met open mond maar met mucho gusto alles opaten! Dusss... dat hebben wij ook maar gedaan. Lekker hee! De gene ging er overigens gauw af want er werd niet gedaan aan die kinderachtige 33cl flesjes bier, nee, een literfles Tsingtao kan je krijgen. Het stond ietwat obsceen in mijn kleine hand maar who cares! En een Koreaanse soort likeur, snapte natuurlijk geen bal van t etiket maar t was wel lekker en ik voelde m goed haha! Langs de deze avond blauw en paars verlichte Skytower zijn we weer naar het appartement gelopen en tevreden in slaap gevallen. Een betere eerste vrije dag had ik me niet kunnen wensen en ik voel me gelukkig dat ik dit mag meemaken.. De volgende dag had ik (alleen!) mijn ultieme vogel experience op Tiritiri Matangi, een vogelparadijs-eiland voor de kust tussen Auckland en de bay of Islands. De boottocht was anderhalf uur en soms behoorlijk stuiterig, maar op het eiland was het droog en werd ik begroet door een enorme chorus! na een praatje van de ranger kreeg ik mijn eigen gids toebedeeld, Jill en samen liepen we de Kawerau track waar we ongeveer 2 uur over deden. Het waren makkelijke, goed begaanbare paden met veel houten trappen in verschillende habitats. Na de lunch onder de vuurtoren heb ik alleen nog de Wattle-track gelopen dus het was een heerlijke mix van mee op sleeptouw met een geroutineerd vogelaar en lekker alleen op ontdekkingstocht! De knaller van de dag was een paar van de schuwe Kokako, wiens lied bekend is als de mooiste vogelzang ter wereld. Zelfs zo mooi dat Maori de vogel niet aten omdat hun lied tapu, heilig is. Hij wordt ook de grey ghost genoemd maar de blauwe lellen zijn onmiskenbaar :) Wederom een fantastische dag, helemaal in het teken van natuur en moi-meme! De avond brachten we door in een grote arcade met allerlei oude en nieuwe spelkasten en heb ik mezelf prachtig voor lul gezet door Cliffs of Dover te verzieken met Guitar Hero (sorry Eric), en bijna in mijn broek gepiest omdat Jas en ik het lollig vonden een paardenrace spel te doen. Stel je even 2 dikke Hollanders voor die op een plastic draaimolenpaard agressief heen en weer wiebelen, met een zweepje slaan en aan de teugels trekken om respectievelijk 1e en 8e plaats te veroveren.. (of ik even erbij wil vertellen dat ik 8e was.... jaaaaaaa hoor lieverd;) vooral Jake's gezicht toen we 'afstegen' was een mix van verbazing,leedvermaak en pure schaamte. TOP dus. De volgende ochtend wil ik maar niet teveel woorden aan vuil maken: auto opgehaald en als een totale noob Auckland uitgereden. Wat was dat weer raar, links rijden en dan in zo'n drukke stad, brrrr, en overal werkzaamheden. De rit was daarom niet echt mooi, al werd het na Whangarei rustiger en ook ongerepter. Het viel me op dat de dorpen en stadjes best wel verlept zijn en echt wat aftands aandoen. Er is hier behoorlijk wat armoede kennelijk. Ons huisje in Kerikeri staat echt in de middle of nowhere en het is hier compleet donker. Je hoort inderdaad de Kiwi schreeuwen (heel raar!) en de sterrenhemel lijkt wel nep. We hebben ontzettend lekkere fish&chips gegeten in de gemoedelijke pub in Kerikeri en 's avonds met een biertje op het terras lekker zitten kijken en luisteren. Vandaag was een rustig dagje op verzoek van Sjakie omdat hij hier de PS4 mocht lenen van de zoon van de eigenaren, en zijn we alleen naar Paihia geweest om lekker op t strand te lopen en te lunchen. Morgen gaan we op een cruise door de Bay of Islands en hopen dolfijnen te gaan zien! Donderdag pakken we weer in en vertrekken naar ons volgende adres in Kohukohu. Daar hebben we geen bereik dus verdwijnen een paar dagen van de radar. That's it for now, hopelijk gaat het met jullie allemaal goed! Tot gauw, knuffels uit Kerikeri!