Quarantaine

Eergisteren was een klote-dag. Gewoon zomaar, met t verkeerde been uit bed gestapt en geirriteerd over deze quarantaine-ellende.
Er zijn honderd regeltjes en ze veranderen steeds zonder uitleg. Het lijkt allemaal behoorlijk willekeurig en afhankelijk van wie er aan t werk is.
Op het parkeerterrein waar we 2x per dag 30 minuten mogen luchten staat een Karen erop toe te zien dat je recht loopt, bij elkaar blijft, niet teveel scheten laat, niet te vaak knippert etc etc.
In de regen lopen mag niet want dan word je masker nat (ja die moet ALTIJD op buiten), rennen mag niet, overgooien met een bal mag niet etc. etc. Inmiddels begint onze kamer aardig stoffig te worden, maar er is geen mogelijkheid een stofzuiger te lenen dus jammer dan. Bizar toch.. Maar goed deze humble pie moeten we helemaal opvreten want t moet gewoon en je hebt er niks over te zeggen (jullie zien vast wel waarom dit problematisch is voor mij;) We proberen ons bezig te houden met de gewichten, Switch, boeken en telefoons, overgooien met hindernissen, films kijken, uit het raam staren en dergelijke.
Dusss... toen ik gisteren opstond vroeg ik mezelf af hoe ik dit beter kon doen en mijn dag vullen met positieve dingen. Natuurlijk! Het vervolg! Aan deze quarantaine komt een einde en dan...? Laten we ons dáár eens mee gaan bezig houden! En dat hebben we voortvarend gedaan al zeg ik t zelf :) We komen 11 juni uit de geva...eh..quarantaine, en hebben een werkelijk prachtig appartement geboekt in de stad naast de skytower. We hebben airbnb helemaal ontdekt want het scheelt vaak maar een paar centen met een hostel terwijl je dan een hele accommodatie voor jezelf hebt! We blijven er 3 nachten om de stad te verkennen, en ik kan niet wachten om (net als jullie nu, yay!) lekker uit eten te gaan, een terrasje te pakken, winkeltjes in en uit te lopen zonder masker en noem maar op. Sowieso gaan we dus walvissen proberen te spotten, maar ik wil ook One Tree Hill beklimmen. Verder moeten we maar even kijken en moeten Jas en Jake zich ook nog verdiepen in de mogelijkheden van Auckland. Want moeders hoeft niet alles te beslissen. Kennelijk. Tsss.
We overwogen een campertrip door Northland, maar dat is zo absurd duur dat we besloten hebben verder te gaan op de huurauto-airbnb toer. Als je alle tijd hebt om alles tot in detail uit te zoeken kan je ook echt wel goeie deals scoren, zoals met onze huurauto gelukt is voor de helft van de prijs haha! We rijden na Auckland omhoog naar Kerikeri waar we een echt mooi vrij huisje in de groene heuvels hebben geboekt voor 3 nachten. In hun advertentie tekst pronken ze met een prachtig zicht op de melkweg bij helder weer, en de roep van de Kiwi in de nacht! Kerikeri is een geweldige uitvalsbasis voor de oostkant van Northland en de Bay of Islands, en we gaan hier een heel bijzondere dagtrip maken naar de Poor Knight's Islands. Het is een marine reserve en bekend om zijn ongelofelijk heldere water en rijke onderwaterleven waaronder ook walvissen, dolfijnen, roggen en soms haaien. Ook broeden er op de (ontoegankelijke) eilanden tal van zeldzame vogels! Het gebied stond in de top 10 van favoriete duikplekken van Jacques Cousteau (toodaay wee wiel anchor ze Caleepso ien ze deep waters of Nouvelle Seelande to swiem wiez ze ouailes) Je moet dit even hardop uitspreken tegen jezelf terwijl je in de spiegel kijkt en probeer een Frans gezicht te trekken he! Verder nog geen vast plan voor onze dagen hier, dat zien we daar wel. Daarna rijden we naar Kohukohu voor de volgende 3 nachten, op zijn beurt een goede plek om Cape Reinga te gaan bekijken, de uiterste noordpunt, maar ook de machtige Kauri-bossen naar het westen. Hier staat bijvoorbeeld Tane Mahuta, de heer van het bos, met zijn imposante 51,5m hoogte, 14m omtrek en leeftijd (2000 jaar!) te waken over het land. Daar wil ik me graag even minuscuul en totaal onbelangrijk bij voelen :) Hierna gaan we weer naar Auckland en weten dan nog niet zo goed wat we gaan doen. Onze ouwe maat Tyler woont met zijn zoon James van 11 in Otorohanga, wat een goede plek is om de Waitomo caves te gaan bekijken, maar ook in de buurt van waar Hobbiton is gebouwd voor de LOTR films, in Mata Mata. Rotorua moeten we ook absoluut een paar dagen doen, hier liggen veel herinneringen voor ons, toen we nacht-en weekendmanagers waren van Nomad's backpackers en al die trips gratis konden doen, back in the day:) Het bijzondere geothermische karakter hier is denk ik ook echt tof voor Jake om te zien, met al die maf gekleurde en stinkende zwavelpoelen en kokende modder en zo. Verder staat Taranaki/mt Egmont toch wel op mijn verlanglijst, maar we moeten maar even kijken hoe we dit verder willen aanpakken na onze roadtrip van the Winterless North! Zoals altijd zullen we vast wel weer overvallen worden door Hemelsche Inschpiratie die ons influistert where to next?! Als kers 1 op de taart kwam mijn nieuwe vogelbijbel binnen, THE field guide to New Zealand Birds, en als kers 2 zag ik voor het eerst een wat mysterieus uitziende Mynah in een van de palmen tegenover ons raam, welke stuk voor stuk een soort woontorens zijn. Als je geen zak te doen hebt behalve uit t raam kijken zie je pas hoeveel het leeft daarbinnen! Grappig om te zien hoe de grotere vogels landen op de nerf van het blad, en dan door een soort tunneltje van de smalle bladen naar "binnen" wandelen. De musjes hebben in het zachte en dikke deel tussen stam en kroon hun holletjes en vliegen af en aan. Ook zat er even heel prachtig precies in het zicht een prachtrosella zijn flashy geel/groen/rood/blauwe verenpak te showen. En nu lieve mensen, in de realisatie dat we vandaag op de helft zijn van onze quarantaine en met deze geweldige vooruitzichten zeg ik: Tabee! Dikke knuffels uit Auckland.